Obayashi Corporation, Tokyo Skytree'nin inşasıyla tanınan bir şirkettir ve şimdi uzayın 96 bin kilometre yüksekliğine ulaşacak bir uzay asansörü projesiyle daha da dikkat çekiyor. Bu proje, 2025 yılına kadar başlayacak ve tahminen 2050 gibi erken bir tarihte faaliyete geçecek.
Projenin değeri 100 milyar ABD doları ve inşaatı için manyetik doğrusal motorlarla çalışan robot arabalar kullanılacak. Bu arabalar, insanları ve kargoları, yeni inşa edilen uzay istasyonuna taşıyacaklar.
Bu yöntem, roket maliyetinin çok altında bir maliyetle uzaya ulaşmayı mümkün kılacak. Uzay istasyonuna varmak ise yedi gün sürecek.
'İMKANSIZ BİR FİKİR DEĞİL'
Bilim insanları, Mars'a ulaşmak için uzay asansörlerinin kullanılmasının, geleneksel yöntemlere göre çok daha hızlı olabileceğini tahmin ediyorlar. Bu yöntemle Mars'a ulaşma süresinin altı ila sekiz ay yerine üç ila dört ay veya hatta 40 gün kadar kısaltılabileceği düşünülüyor.
Uzay asansörleri fikri uzun bir geçmişe sahip olsa da, bu tür bir yapıyı gerçekleştirmek oldukça zor olacak ve teknolojinin yanı sıra birçok başka sorunla da karşılaşılacak.
2012'de yapılan büyük uluslararası bir araştırma, uzay asansörlerinin teorik olarak mümkün olduğunu ancak en iyi şekilde uluslararası iş birliği ile gerçekleştirilebileceğini ortaya koydu.
Obayashi Corporation'ın gelecekteki teknoloji geliştirme departmanının bir parçası olan ve bu raporu yazan Yoji Ishikawa, şirketin muhtemelen gelecek yıl inşaata başlamayacağını, ancak şu anda araştırma ve geliştirme, ortaklık kurma ve tanıtım çalışmalarıyla meşgul olduklarını belirtti.
Bazıları bu tür bir yapıyı gerçekleştirmenin mümkün olduğuna dair bile şüpheci.
'DAHA UCUZ BİR ROTA'
Roketlerle uzaya insan ve nesneleri taşımak son derece maliyetlidir. NASA'nın tahminlerine göre, dört Artemis Ay misyonunun her birinin fırlatma maliyeti 4,1 milyar dolara mal olacak.
Bu yüksek maliyetin temel nedeni, roket denklemi olarak bilinen bir kavramdır. Uzaya ulaşmak için çok miktarda yakıt gereklidir ve bu yakıt genellikle ağırdır, bu da daha fazla yakıtın taşınması gerektiği anlamına gelir.
Uzay asansörleri, roket veya yakıt ihtiyacını ortadan kaldırmayı hedefler. Bazı tasarımlara göre, uzay asansörleri yükleri elektromanyetik araçlar olan tırmanıcılarla yörüngeye taşıyacaktır.
Uzay mekiği kullanmak, kargoyu uzaya taşımak için kilogram başına yaklaşık 22 bin dolar maliyet gerektirirken, uzay asansörleri için tahmini maliyet yaklaşık 200 dolardır. Bu, uzaya erişimi çok daha ekonomik hale getirebilir.
Evet, uzay asansörü yapmak için gerekli olan malzeme miktarı gerçekten de oldukça büyük. Şu anda en büyük engellerden biri, asansör ipinin veya borunun ne tür bir malzemeden yapılacağıdır.
Geleneksel malzemelerden yapılmışsa, örneğin çelik, borunun veya ipin dayanabilmesi için oldukça kalın olması gerekir çünkü muazzam bir gerilime maruz kalacaktır. Ancak dünyadaki mevcut çelik miktarı bu tür bir yapıyı desteklemek için yeterli değildir.
Obayashi Corporation'ın bir raporu, karbon nanotüplerinin bu amaç için kullanılabileceğini öne sürdü. Bir nanotüp, kurşun kalemlerde kullanılan grafitten yapılmış bir tabakadır.
Bu nanotüpler çeliğe kıyasla çok daha hafif ve gerilme altında kırılma olasılıkları daha düşüktür, bu da uzay asansörünün daha küçük olabileceği anlamına gelir. Ancak, nanotüpler çok güçlü olmalarına rağmen boyutları çok küçüktür; çapları metrenin milyarda biri kadardır.
Bu rapora göre, nesnelerin jeosenkron yörüngeye düzgün bir şekilde ulaşabilmesi için asansör ipinin en az 35 bin kilometre uzunluğunda olması gerekmektedir. Ancak bu uzunlukta bir yapı için uygun malzeme bulmak zor olabilir.
PEKİ, DİĞER ENGELLER NELER?
Ancak, malzeme ne olursa olsun, hala başka sorunlarla karşılaşılabilir. Örneğin, Johnson bir uzay asansörünün kablosunun inanılmaz bir gerilim altında olacağını ve kopmaya yatkın olabileceğini belirtti.
Ayrıca, bir yıldırım çarpması bu kabloyu buharlaştırabilir. Bununla birlikte, dikkate alınması gereken diğer hava koşulları da var, örneğin kasırgalar ve musonlar gibi.
