İsviçre''nin Türkiye''ye yaptığı altın ihracatı, 2013 yılı haziran ayından bu yana en yüksek seviyeye çıktı. Dünya Altın Konseyi verilerine göre ise Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası, 2019 yılında olduğu gibi bu yıl da en fazla altın alımı gerçekleştiren Merkez Bankası oldu.

2019''da da ele almıştım. En fazla altın alan ilk üç ülke Türkiye, Rusya ve Çin''di. Üçünün de ortak noktası, Batı kaynaklı Amerikan yaptırımlarıyla karşı karşıya kalmaktı.

En temelde döviz ve altın biriktirmek, o ülkenin olası ekonomik sıkıntılara karşı garantisi olarak kabul ediliyor. Mesela kriz var ve ülkeye dolar girişi yok. Ama ithalat da yapılması gerekiyor.

O zaman merkez bankaları serbest piyasaya dolar satıyor ve para alışverişi sağlanıyor. Bildiğiniz gibi Türkiye''de de bu çok fazla oldu.

Gelişmekte olan ülkeler genellikle dolar, gelişmiş ülkeler ise altına yöneliyor. Ama çoğunluğu Batı ülkesi olan bu gelişmiş ülkeler, yeni dünyada kendi sistem ve taleplerini dayatmak için "yaptırım" silahını kullanınca, çoğu ülke altın stokuna yöneldi.

Çünkü döviz kurlarındaki oynaklıklar çok büyük.

Çünkü dünyanın en ücra köşesinden herhangi bir metropole kadar değeri tartışılmaz olan tek şey altın.

Değerini kırmaya, ABD Temsilciler Meclisi''nde göbeğini kaşıyıp ambargo kararı veren vekillerin gücü yetmiyor. Türkiye de bunu biliyor.

Hatta konuyla ilgili bir IMF toplantısında Cumhurbaşkanı Erdoğan, "Niye borçlandırmaları dolarla yapıyorsunuz? Gelin borçlandırmalar altınla olsun. Devletler ve milletleri bu kur baskısından kurtarmamız lazım. Altın, tarih boyunca bir baskı unsuru olmamıştır." demişti.

Ama şu konjonktürde bu imkansız. "Ha deyince" olabilecek bir şey değil yani.

Türkiye 2011 yılında büyük bir altın stoku yaptıktan sonra, uzun bir süre büyük alım yapmadı. 2014 yılından 2016''daki darbe girişimine kadar olan süreçte rezervler hep eridi.

Kobani olayları, hendekler, bombalar ve darbe derken altına yöneldi. İvmenin de bu şekilde devam edeceğini düşünüyorum. Kısa vadeli olmasa da orta ve uzun vadeli güçlü bir dayanak.